'Ik huil in bed met het licht nog aan. Gewoon, omdat ik het goed kan en omdat het gezond is de emoties te laten stromen. Ik begin met de techniek, puur fysiek, maar dan komt het op gang en gaat het vanzelf. Ik huil omdat het me ontroert hoe goed ik kan huilen. Ik zie het in de spiegel die tegenover het bed hangt, of nee, hij hangt er niet echt tegenover, natuurlijk niet, het is de passpiegel in de deur van de kast die een stukje openstaat, zodat ik mijzelf er net in kan zien liggen. God, wat kan ik mooi huilen. Niet te groot, niet te klein, niet te huilerig, niet te veel vanbinnen, precies goed.' (p. 18-19) Haye van der Heyden is scenarist, regisseur en acteur en kent de wereld van theater, televisie en film als geen ander. Hij schreef o.a. In De Vlaamsche Pot, Diamant, Kinderen Geen Bezwaar, Bloedverwanten en Divorce, stond aan de wieg van theatergezelschappen Purper en Mussen & Zwanen en acteerde in Binnenlandse Zaken en Laat Maar Zitten. Als regisseur werkte hij onder meer met Adèle Bloemendaal en Ramses Shaffy. In IK! schetst hij een hilarisch beeld van de egomanische diva die in bijna iedere acteur schuilgaat. Ik! is een lekker lezend boek over een uiterst narcistisch personage voor wie acteren alles is, en die verder weinig tot niets kan, maar daarvoor ook geen belangstelling heeft. De inhoudsloosheid van de gemiddelde acteur wordt vilein gesuggereerd met de dilemma's waarin de hoofdpersoon zich gemanoeuvreerd voelt als hij zich voorbereidt op interviews. Wat het voor kenners van de acteurswereld leuk kan maken is de herkenbaarheid van een aantal zeer bekende Nederlandse acteurs (Naar ik begreep), in ieder geval herkenbaar voor wie geregeld DWDD bekijkt. Maar ook zonder direct de namen er aan te kunnen hangen is duidelijk genoeg wat hier gaande is, wat de beperkingen van alle hoofdpersonen zijn en dat ze meer zwakten hebben dan men hen normaal toerekent. Dit is speciaal pijnlijk zichtbaar in de sc?ne waarin de hoofdpersoon aangeeft geen idee te hebben over wat zijn mening over pedofilie zou moeten zijn, en niemand hem daarin kan of durft te raden. De onbarmhartige wijze waarop Van der Heyden acteurs maatschappelijk in perspectief plaatst zou eigenlijk verplichte lectuur op de Kleinkunstacademie en aanverwante oorden moeten zijn. Niet zozeer als spiegeling voor de eigen toekomst van studenten, maar als handleiding voor docenten om hun leerlingen er van te doordringen zich bij klep-TV als DWDD ietwat in te houden over dingen waarvan ze toch geen verstand hebben. Vooropgesteld dat men zelfs bij DWDD ooit maar belangstelling voor hen zou krijgen - ook daarin leest IK! aankomende kleinkunstenaars terloops enige harde lesjes. Ik!, en gij IK! is een zowel vaardig geschreven als erg leuk boek. Zeer vermakelijk. Het verhaal is zowel prettig voor een rustig weekend thuis als om mee te nemen op vakantie. Ondanks de soms pijnlijke sc?nes is leedvermaak niet verboden. Hier en daar pik je ook nog eens wat interessante tips op over hoe eenvoudig acteurs u kunnen misleiden. Zelf heb ik er in ieder geval zeker plezier aan beleefd. 24-02-2018 Hannibal Veren of Lood