Op 8 juni 1916 sneuvelt in het slachthuis in de loopgraven bij Verdun een Nederlander. De dood van de sous-lieutenant en vaandeldrager in het 321e Régiment d' Infanterie van het Franse leger haalt zelfs de kolommen van de New York Times en The Guardian en dat zegt alles over de status van Jules Hedeman. Vermaard internationaal journalist van Le Matin, drager van het Legion d’Honneur en twaalf andere buitenlandse ordetekens, vertrouweling van staatshoofden en corps diplomatique. Gast van drie Amerikaanse presidenten, kind aan huis bij talloze beroemdheden onder wie de Franse president Poincaré, de oninterviewbare oliebaron Rockefeller en Arbeiterkaiser August Bebel. Jules Hedeman is in 1911 genaturaliseerd tot Fransman, maar hij ziet in 1869 het levenslicht in Almelo en groeit ook op in Twente. Daarna volgt een vlammende loopbaan in de internationale journalistiek. Waarom verruilt Hedeman de pen voor geweer en bajonet? Voor de vlag en de victorie. Van Almelo naar wereldstad Parijs naar het inferno in de loopgraven. Dit is het relaas van een groots leven met een grotesk eind. Een verhaal over een canard, berouw en boetedoening. “Courage, Courage! En avant! Vive La France!"