Wiam woont vanaf 1998 in Nederland. Geboren in Irak is ze opgegroeid met het Arabisch in woord en geschrift. Als tweede taal leerde ze er Engels. Het leren van de Nederlandse taal heeft ze door haar beheersing van het Engels aangeleerd. Ze ontdekte wel hoe moeilijk het al is om een vreemde taal te leren beheersen met dezelfde karakters (Latijn). Wiam houdt van Poëzie en dat gaat terug naar haar vader, met zijn opvoeding als taaldocent en die heeft haar de eerste stappen doen zetten. Hoss maakte al vanaf zijn geboorte gedichten en toen hij de zwarte inkt ontdekte wilde hij weten wat er stond. Het waren Latijnse karakters, De Arabische karakters zijn echt veel te moeilijk voor hem en dan hebben we het nog niet eens over het beheersen van de toonzetting, in een andere taal. Het idee voor deze bundel kwam vrij snel na hun ontmoeting in 2017, maar het heeft tijd nodig gehad om het idee te laten rijpen. Hoe laat je het verschil in de twee talen het beste tot zijn recht komen? Ook nog met het idee om het voor iedereen grijpbaar te kunnen maken. Is dat gelukt? Een vraag die slechts beantwoord kan worden door de lezer.