Zeven jaar geleden werd illustrator Lieve Schatteman moeder van Arthur. Dat er luiers ververst moesten worden, daar had ze zich op voorbereid. Dat ze ook te maken zou krijgen met de diep filosofische gedachten van haar jonge zoon, dat kwam dan weer als een verrassing.
Zodra Arthur zijn observaties onder woorden kon brengen, deed de kleine man de volwassen vrouw vaak met de mond vol tanden staan. Sommige uitspraken zijn nu eenmaal te grappig, gênant of moeilijk om een antwoord op te verzinnen. Lieve besloot ze dan maar te verzamelen op papier. Het resultaat daarvan is dit speels geïllustreerde boekje, een voor veel ouders herkenbare getuigenis van hoe vrolijk en onschuldig een kind de wereld kan zien.
