Synopsis: Kristin Van den Eynde helpt mensen in rouw. Ze werd op haar 56ste weduwe. Veel te vroeg om het te zijn, meent ze. Om vat te krijgen op de werkelijkheid, die de grond onder haar voeten had weggeslagen, moest ze dit gebeuren van zich afschrijven, een beetje als catharsis. Veelal weten familie en vrienden niet goed hoe ze moeten reageren op iemand in rouw. Ze willen wel helpen, maar er is vaak een zekere terughoudendheid. Niet wetende of ze al dan niet goeddoen. Ook daar wil het boekje antwoorden op verschaffen. Kristin vertelt over het rouwproces na de dood van haar soulmate. Het was hard en onverbiddelijk. Gaandeweg leerde ze dat er een groot taboe hangt rond dood gaan. Onze cultuur en de socialisering binnen het gezin leert ons niet hoe we er mee kunnen omgaan. Daarom deze kleine handleiding met do’s en don’ts voor mensen die rouwen of die vrienden en familie hebben die in rouw zijn. Bio: De drang om te schrijven is bij Kristin Van den Eynde altijd aanwezig geweest, die om gelezen te worden is pas naar boven gekomen door Doodleuk te schrijven. Behalve auteur is Kristin moeder, aromatherapeute, , organisator, herborist en zo veel meer dat niet in woorden te vatten is.