Aletta Jacobs (1854-1929) was een vrouw die het aanzien van Nederland veranderde. Zij was de eerste vrouw die een hbs bezocht, de eerste die universitair onderwijs afrondde en arts werd, de eerste die promoveerde. Als arts propageerde ze het gebruik van voorbehoedmiddelen en handelde er ook naar door het pessarium te introduceren.
Tijdens haar verblijf in het buitenland, eind negentiende eeuw, kwam zij in aanraking met opkomende ideeën over gelijkberechtiging van vrouwen. Strategisch en pragmatisch als ze was, zette ze zich na terugkeer in Nederland in voor invoering van het vrouwenkiesrecht. Ze gaf de aanzet tot de oprichting van de Vereniging voor Vrouwenkiesrecht, waar ze voorzitter van werd. In 1919 kon de vereniging feestvieren.
Aletta Jacobs was naast haar dagelijkse werk een getalenteerd schrijver. In 1924, vijf jaar voor haar dood, verscheen haar autobiografie Herinneringen. Uit dit meeslepende boek wordt duidelijk dat deze icoon van de vrouwenbeweging een erfenis heeft nagelaten die ook nu nog volop actueel is.
