Het eerste wat Nanne Tepper aan het begin van de dag deed was: brieven schrijven, 'om polsen en kwabben los te maken'. Hij voerde intensieve correspondenties met vrienden, redacteurs, bewonderaars en collega-schrijvers over uiteenlopende onderwerpen als zijn literaire helden Nabokov en Salinger, de liefde voor zijn katten, pornofilms, de betekenis van vriendschap, zijn jeugd in de Veenkoloniën, de lekkerste pastasaus, zijn muze, de gitaarsolo's van Frank Zappa, Generatie Nix, de schoonheid van het Groninger land en de ideale opstelling van het Nederlands elftal. Al doen de mores in Luiletterland hem walgen van woede, de passages over Libris-diners en ontmoetingen met literatoren tonen zijn scherpe geest en grote gevoel voor humor. Zelfs wanneer hij gesloopt wordt door ziekte, slapeloosheid en depressies blijft Nanne Tepper schrijven. Tot hij echt niet meer kan.'De kunst is mijn slagveld' bevat een ruime selectie uit de brieven. Deze veelstemmige uitgave legt de ontstaansgeschiedenis van Teppers romans bloot en toont hem in zijn meest vruchtbare periode als schrijver van fictie en journalistiek werk. Nanne Tepper was een van de laatste grote brievenschrijvers van de Nederlandse literatuur.Nanne Tepper (Hoogezand, 1962 - Groningen, 2012) debuteerde in 1995 met 'De eeuwige jachtvelden'. De roman was de literaire sensatie van het jaar en werd in 1996 onderscheiden met de Anton Wachterprijs. In 1998 verschenen 'De vaders van de gedachte', dat genomineerd werd voor de Libris Literatuurprijs, en 'De avonturen van Hillebillie Veen'. Daarna maakten depressies het hem steeds moeilijker om fictie te schrijven. In 2008 verscheen nog een verzameling columns en recensies over muziek en literatuur onder de titel 'De lijfbard van Knut de Verschrikkelijke'. Na zijn zelfgekozen dood werden er in zijn woning fotokopieën gevonden van de duizenden brieven die hij in ruim tien jaar had geschreven.Nick ter Wal (Meppel, 1983) stelde uit de brieven 'De kunst is mijn slagveld samen'. Hij is tijdschriftredacteur en antiquaar en ontsloot en beschreef collecties handschriften en brieven van Jacob Israël de Haan, W.F. Hermans, Albert Schweitzer en J. Slauerhoff. Zijn blog Artistiek Bureau werd in 2012 bekroond met de Menno Hertzberger Aanmoedigingsprijs. 'Voor de brievenbundel De kunst is mijn slachtveld kun je slechts een buiging maken. Mijn God, wat kon die man schrijven. Ronduit een sensatie, dit boek.' – Dagblad de Limburger Dagblad De Limburger ‘Met stilistisch vertoon ontleedt hij zichzelf tegenover naasten, en met schwung en woordgrappen presenteert hij zich in de literaire wereld […] een portret van een markant auteur die we niet vergeten mogen’ ? *** De Volkskrant De Volkskrant ‘De kunst is mijn slagveld is niet alleen stilistisch vuurwerk. De brieven vertellen ook een verhaal – en een vrolijk verhaal is dat niet.’ ***** – NRC NEXT NRC Next ‘Tepper predikte Alles of Niksisme. Hij bleef ondanks afwijzingen pal voor zijn a-modieuze overtuigingen staan: dweperig, romantisch-decadent, veel Spielerei, uitzinnig geouwehoer.’ – Dagblad van het Noorden Dagblad Van Het Noorden ‘Zijn brieven, vol stilistisch vuurwerk, vormen het geweldige zelfportret van een getroebleerd kluizenaar […] overrompelende leeservaring […] geweldig boek […] dit prachtige, vuistdikke zelfportret […] even virtuoos als triest.’ ***** - NRC Handelsblad NRC Handelsblad ‘Dat is het aangrijpende verhaal van De kunst is mijn slagveld: dat van een geweldige schrijver die in opperste onafhankelijkheid tot bijna alles in staat was. Bijna, maar net niet alles: hij kon zichzelf niet troosten.’ ***** ? NRC Handelsblad NRC Handelsblad Nanne Tepper, De kunst is mijn slagveld (Atlas Contact, 752 blz., €45). Tepper gold samen met Grunberg als een literair wonderkind. Alleen spartelde zijn brein vaak tegen, tot de dood rust bracht. Deze postume brieven bewijzen alsnog zijn talent. ? Knack Knack ‘De combinatie van brutaliteit en onderkoelde fijngevoeligheid typeert de stijl van Tepper. Wroetend maar vlot, doorworsteld maar laconiek. Tepper weegt ieder woord af. […] En dat nooit verschenen magnum opus? In stilte heeft hij al die tijd aan een schaduwoeuvre gewerkt: zijn brieven.’ ***** – De Morgen De Morgen