De grootste roem verwierf Thomas Mann vermoedelijk met zijn romans, maar ook over de literaire kwaliteit van de verhalen, zijn onnavolgbare stijl, zijn vermogen mensen en situaties erin vlijmscherp neer te zetten, spanning te creëren, en passant filosofische en politieke discussies een plaats te geven, bestaat geen enkele twijfel. Mann schreef de hier gebundelde verhalen in de eerste helft van de twintigste eeuw of net daarvoor. Ze geven daarmee een beeld van hun tijd, Manns schrijverschap, de ontwikkeling daarin en flankeren het hooggebergte van zijn oeuvre, de romans op een intrigerende manier; net anders van thematiek, net wat scherper hier en daar. Bekende verhalen als het titelverhaal of Tonio Kröger staan hier naast nog niet eerder in het Nederlands vertaalde hoogtepunten in dit genre. In een frisse en nauwkeurige vertaling van meestervertaler Ria van Hengel.
De dood in Venetië en andere verhalen is omvangrijkste verzameling van de beste verhalen van Thomas Mann in één bundel.
