Het eerste waar schrijver en filosoof Maarten Doorman bij zijn vader aan denkt is diens voorkeur voor de achtergrond. Wie was deze bescheiden man, die bij het eerste fluitsignaal van Nederland-Joegoslavië in de kwartfinale van het EK dood neerviel?In dit openhartige relaas gaat Doorman naar hem op zoek. Hij werd geboren in de tropen en tijdens de oorlog in Duitsland tewerkgesteld. Daarna keek de leraar aardrijkskunde alleen nog maar vooruit, naar de toekomst. Het verleden bestond niet meer. Er zou nooit meer oorlog zijn.Mijn vader en ik wordt daarmee tegelijk het portret van een generatie vaders die veel meemaakte en weinig over zichzelf losliet.Deze persoonlijke ontboezemingen sparen de vader noch de zoon, die inmiddels zelf vader is geworden. Ze laveren tussen milde afrekening en halfhartige liefdesverklaring.Maarten Doorman schreef eerder De romantische orde, Rousseau en ik en Een jager in het woud. Frankrijk, Duitsland, Europa.Over eerder werk:‘Origineel, vol treffende anekdotes.’de Volkskrant‘Een essayist die instemming en tegenspraak uitlokt: een betere combinatie bestaat niet.’NRC‘Aangenaam erudiet en soepel geschreven.’Vrij Nederland‘Mooie beelden en een fijnzinnige humor.’Reformatorisch Dagblad‘Er zijn niet veel filosofen in Nederland die goed kunnen schrijven. Maarten Doorman is een van hen.’Trouw