Nicolaas Beets is tegenwoordig vooral bekend als de auteur van de Camera Obscura (1839), de bundel schetsen en verhalen die hij onder het pseudoniem Hildebrand publiceerde. Maar hij was in de eerste plaats dichter. Lange tijd gold hij als een van de grootste dichters van Nederland. Het waren de jonge honden van de Tachtigers die hem onttroonden. Zij pleitten voor een ander soort poëzie, die niet moralistisch was.
Wie zich de moeite getroost om Beets’ verzen te lezen en bereid is zich in te leven in een voorgoed verzonken tijd, zal daarin veel moois ontdekken, zoals ‘De moerbeitoppen ruisten’, dat hij op hoge leeftijd schreef. Gerrit Komrij vond het een volmaakt vers. De bloemlezing In mijn dichten is mijn hart laat zien dat er in de poëzie van Beets veel meer pareltjes te vinden zijn.
Rick Honings (1984) is neerlandicus en Scaliger-hoogleraar aan de Universiteit Leiden. Hij is een specialist op het gebied van de negentiende-eeuwse Nederlandse en de Nederlands-Indische literatuur. Eerder publiceerde hij onder meer De dichter als idool. Literaire roem in de negentiende eeuw (2016) en De ontdekking van Insulinde. Op reis in Nederlands-Indië in de negentiende eeuw (2023). Hij schreef ook de biografie van Beets, God, gezin en vaderland. De eeuw van Nicolaas Beets (1814-1903).
Ik heb een vraag over het boek:
‘In mijn dichten is mijn hart - Beets, Nicolaas’.
Vul het onderstaande formulier in.
We zullen zo spoedig mogelijk antwoorden.
