In 1969 schreef Jan Donkers zijn laatste stuk over muziek. In 1979 deed hij dat weer. En in 2000 besloot hij dat het voor de laatste keer was dat hij een muziekfestival zou presenteren. Net als in 2010. Steeds dacht hij: Nu ben ik een oude man - het begint belachelijk te worden dat ik me met die 'kindermuziek' bezighoud. 2013: Jan Donkers is zeventig en hij begint een radioprogramma op KXRadio: hij draait platen van bandjes waarin zijn kleinkinderen hadden kunnen spelen. Belachelijk? Allerminst. Wat Donkers in 1969, 1973 en 1979 niet wist, weet hij nu: terwijl hij ouder werd, werd zijn lievelingsmuziek tijdloos. In Rock-'n-roll voorbij de midlifecrisis vertelt Donkers over zijn lange, bijzondere reis: via de muzikanten die hij sprak, de reizen die hij maakte, culminerend in - nota bene - een cruise. Hoe dat mogelijk is, begrijpt Donkers nog steeds niet. Want ouder hoeft niet per se wijzer te betekenen. ‘Donkers is bij uitstek degene met wie ik graag meereis, of hij nu naar de Machu Picchu afreist of de pont neemt naar Amsterdam-Noord.’ – Marja Pruis in De Groene Amsterdammer De Groene Amsterdammer