Een jaar lang kunstmatig slapen als ontsnapping uit een maalstroom van gedachten Eigenlijk zou onze hoofdpersoon gelukkig moeten zijn: ze is jong, slank, mooi, net afgestudeerd aan Columbia, heeft een eenvoudige baan bij een trendy kunstgalerij en woont in een appartement aan de Upper East Side van Manhattan dat ze - net als alles in haar leven - betaalt van een erfenis. Desondanks is er een donker, luchtledig gat in haar hart dat niet enkel te verklaren is door het verlies van haar ouders, de manier waarop haar geliefde haar behandelt of haar sadomasochistische relatie met haar beste vriendin Reva. Het is het jaar 2000 in een stad die glinstert van rijkdom en onuitputtelijke mogelijkheden. Wat zou er dan toch zo vreselijk verkeerd kunnen voelen?Mijn jaar van rust en kalmte is een krachtig antwoord op die vraag. In dit verhaal over een jaar doorgebracht onder de invloed van een waanzinnige combinatie van drugs die de hoofdpersoon zouden moeten genezen van haar vervreemding van deze wereld, toont Moshfegh de lezer hoe redelijk en zelfs noodzakelijk precies die vervreemding kan zijn. Zowel fijnzinnig als zwartgallig grappig, genadeloos en barmhartig: dit boek toont ons een jonge, veelbelovende schrijfster op de toppen van haar kunnen. Irritant en briljant 28-08-2018 VPRO Gids Mijn jaar van rust en kalmte is gedurfd, droog-komisch, koel en grimmig. 22-09-2018 Trouw Een van de grappigste, meest verfrissende romans die dit jaar verschenen zijn. The New York Times Duister en hilarisch... Moshfegh is een provocateur die je hardop laat lachen terwijl ze grenzen overschrijdt. Vogue 'Een van de genoegens tijdens het lezen van Ottessa Moshfegh is dat ze zelden in de tegenwoordige tijd schrijft. In plaats daarvan wordt het gevoel van directheid, het gevoel van in een personage zitten, het gevoel dat dingen die gebeuren zowel voor de schrijver als voor de lezer psychische waarde hebben, overgebracht door de structuur en inhoud van haar zinnen. Vol bravoure en toch altijd wrang observerend, weet Moshfegh zo het levendige landschap van haar roman Mijn jaar van rust en kalmte te construeren... Een van de andere genoegens om Moshfegh te lezen is haar meedogenloze wreedheid. Dit alles wordt voorgeschoteld als komisch - het is komisch - maar het is niet bepaald grappig, hoewel we natuurlijk wel lachen.' The Guardian