De Surinaams-Nederlandse schrijfster Karin Lachmising, geboren in Nederland, emigreerde met haar ouders naar Suriname in 1976. In 1983 kwam ze terug naar Nederland voor studie om zich vervolgens vanaf 1997 tot 2018 in te zetten voor duurzame ontwikkeling, inclusie en programma's voor literatuur, kunst en cultuur in Suriname. Ze was ruim 12 jaar actief voor natuurbescherming en gaf vorm aan participatieprocessen met Inheemse en Marrongemeenschappen in het binnenland van Suriname. Zij was de eerste student die in 2012 afstudeerde aan de Schrijversvakschool Paramaribo. In 2013 werd ze manager van jeugdtheaterschool 'On Stage'. Tegelijkertijd debuteerde ze met de publicatie van haar dichtbundel Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt. Had het persoonlijke in haar debuutbundel nog de overhand, in Zeven rivieren ver is sprake van meer geëngageerde poëzie over universele thema's, getuige onder andere gedichten met titels als 'Vluchteling' en 'De laatste beslissing'. In deze nieuwe bundel onderzoekt en verwoordt Karin Lachmising de vele aspecten van 'afstand', zoals in de omgang tussen mensen, hoe zij samen leven en deel uitmaken van een samenleving. Zelfs uit alles wat botst haalt Karin Lachmising ook schoonheid. Contact Thuis heb ik heel lang op het terras gezeten, ik keek naar de maan, alsof die knikte, zei, dat het gaat zoals het gaat. Ik dacht daar nog over na, wat had ik gezegd, gedaan ik had een woord gezegd in de brasa die ik gaf in de handen die je hield. Een woord had ik gezegd toen je even voorbij kwam en ook even weg ging. Terwijl ik stond en ik een slok nam. «Karin Lachmising heeft een pen die al langer bekend staat om de scherpte voor menselijke emoties en sociale verhoudingen.» - Hilde Neus in De Ware Tijd Literair De bundel wordt gepresenteerd op zondag 16 december 2018 in het programma 'Dubbelbloed' in Podium Mozaïek.