Ina schetst de tweespalt tussen wat van haar wordt verwacht en wat het hart wil in een tijd dat verhoudingen ten gunste van de man waren bepaald. In wezen draait de roman om de vraag: hoofd of hart? ‘Een sensueel-sententieuze filosofie’ Carry van Bruggen transpureerde haar persoonlijke huwelijkservaringen in de fictionele blender. Maar om met Frederik van Eeden te spreken: ‘Het is toch allemaal echt zo gebeurd.’ In 'Een coquette vrouw' borduurt zij voort op de roman 'Heleen, een vroege winter' en haar sensus sentiosum van: De liefde die dienstbaar is zonder vernederend te zijn. Liefde, zegt ze hier, ligt in de stroming van het onsterfelijke, het eeuwige. Daarin bovenal zoeken we iets van dat Eeuwigheidsheimwee tot vervulling te brengen, als tegenwicht van het vluchtige, wisselende van de dingen van ons tijdelijk bestaan. Het laatste woord van Carry is dan te zijn als: De zelfaanvaarding die alles doorziet en toch met alles vrede heeft. De bereidheid zelfs deze waarheid als betrekkelijk te beschouwen, de bereidheid op pad te blijven gaan. Bijlagen: Ontstaansgeschiedenis, reacties, commentaren en de actualiteit van toen en nu. Waarom zou je Een coquette vrouw lezen? Vaak is het boek weggezet als wraakroman. Een coquette vrouw is eerder een zedenschets of misschien wel ontwikkelingsroman. De jonge Ina weet heel goed de tweespalt te schetsen tussen wat van haar wordt verwacht en wat het hart wil, maar ook van datgeen er in de weg staat. In wezen draait haar roman om de vraag: hoofd of hart? Dit boek zou goed kunnen fungeren als sleutelroman voor het werk van Van Bruggen. ‘Distinctiedrift is levensdrift,’ schreef ze. Het omgekeerde gold ook. ‘Eenheidsdrift is doodsdrift’ 05-02-2021 Dieuwertje Mertens Het Parool I Een opbeurend gesprek II Zij voegt zich naar zijn wil III Afscheidsbrief & trouw gezworen IV Lamgeslagen & uitgeput V Bloemengeur & demasqué VI Sleur & onbewogenheid VII Onbehaaglijk & bezwaard VIII Ontmoeting in de buitenlucht IX Voor jou, godin, vluchten de wolken van de hemel... X Moorddadige drift & klauwende vingers XI Het vuur uitgedoofd, de vervoering verdwenen XII Roddel & achterklap XIII Ad absurdum XIV Ruzie & oud zeer XV De dobbelsteen is geworpen XVI Een vrijgevochten hartsvriendin XVII Alsof er niets was gebeurd... XVIII Een koude beklemming – bijna een voorgevoel XIX Nieuwe buren XX De laatste dans XXI Het is koud, en de deur sloeg dicht... XXII Overgeleverd aan het onbekende Nawoord Bijlagen