Ik ken je niet persoonlijk en toch ken ik je. Tot op het bot, zou ik bijna zeggen. Als ik je aankijk, zie ik het in je ogen. Jouw kracht, die huist in jouw verdriet. Ik zie het verdriet, omdat ik het ken. Vertel eens, hoe oud was jij toen jouw mama overleed? Heb je herinneringen aan haar? Weet je nog hoe ze naar je keek, hoe ze lachte, welk verhaaltje ze aan je voorlas? Weet je hoe ze voelde, hoe ze rook? Op jonge leeftijd geconfronteerd worden met de dood van een ouder is traumatisch, ook al noem je dat zelf misschien niet zo. De auteur neemt je mee in haar persoonlijke verhaal en laat je zien wat jij zelf kunt doen om het grote gemis te aanvaarden. Door voorbeelden uit de praktijk en oefeningen waarmee je zelf aan de slag kunt, helpt dit boek je om te helen en weer meer te genieten van het leven. Over de auteur Susan van der Beek (1962) is schrijver en systemisch coach. Aan haar moeder heeft zij geen herinneringen, omdat ze pas twee jaar was toen haar moeder op 31-jarige leeftijd aan de gevolgen van borstkanker overleed. In haar praktijk voor coaching en familieopstellingen werkt zij met het thema jong ouderverlies.