Op 25 mei 1928 waait een stormachtige en ijskoude wind over Spitsbergen, waar de Italiaanse kruiser Città di Milano in nerveuze afwachting is van berichten vanaf de Italia. Het luchtschip moet vandaag terugkeren aan de Koningsbaai na een succesvolle expeditie naar de Noordpool. Helaas is het radiocontact verloren gegaan en de zorgen daarover bij kapitein Romagna en zijn bemanning stijgen met het uur. De internationale journalisten die zich aan de ijzige baai hebben verzameld weten elkaar al te vertellen dat het mis is: het trotse luchtschip van de fascistische generaal Umberto Nobile is vergaan, ergens in de poolzee. Als het ook de volgende dagen stil blijft, worden in allerijl reddingsoperaties voor eventuele overlevenden van de Italia opgetuigd. Met diverse water- en skivliegtuigen worden zoektochten ondernomen, terwijl hondensledeteams en ijsbrekers uitrukken, zonder dat ook maar iemand een exacte locatie weet. Wat volgt is een internationale prestigestrijd van Italianen, Noren, Zweden en Russen. Ook Hollander Sjef van Dongen is in de race met zijn sledehonden. Wie weet de schipbreukelingen of het wrak tijdig te ontdekken en mogelijke overlevenden te evacueren? Trouwens, heeft een humanitaire missie voor iedereen wel de hoogste prioriteit? Waarom willen de Russische communisten zo graag de eventuele slachtoffers als eerste bereiken met hun ultramoderne ijsbreker, de Krassin? Het gaat immers slechts om verachtelijke fascisten en hun falende gezagvoerder?