Als Lubabah met de mand onder haar arm naar de rivier loopt, trekt ze Jacovs aandacht. Hij volgt haar naar het water. Als hij een gesprek met haar begint, komt hij er al snel achter dat ze daarvoor een gemeenschappelijke taal nodig hebben. Een eindje verder zit de oude visser. Hij kijkt naar Lubabah en denkt aan zijn vrouw. Thuis is dat precies andersom. Ondertussen zit Lubabah op de grote stenen bij de brug en kijkt uit over het water.
