Voor schut gezet De schutte: een verdwenen en vergeten voorziening in het Zeeuwse dorp, in het bijzonder op Walcheren Tot in de twintigste eeuw was in vrijwel elk Zeeuws dorp en ook in de meeste steden een schutte of schotte te vinden, en dat al eeuwenlang. Het was een ruimte van enkele vierkante meters, stevig omheind, waar vee dat loslopend was aangetroffen tijdelijk gestald kon worden ofwel voor schut gezet. Pas tegen betaling van een boete kon de rechtmatige eigenaar zijn kalf of varken meekrijgen. De officieel aangestelde toezichthouder was de schutter of schotter. Op één uitzondering na is nergens in Zeeland en schutte bewaard gebleven. Met het verdwijnen van de schutte is ook de herinnering vervaagd aan een weliswaar onooglijk element, maar wel een element dat eeuwenlang onmisbaar was in de sterk agrarische samenleving van toen. Genoeg reden om op zoek te gaan naar de geschiedenis van de schutte als ooit wijdverbreide, maar inmiddels vergeten en vrijwel verdwenen voorziening. Dr. A.P. (Aad) de Klerk is historisch geograaf, promoveerde in 2003 op het proefschrift ‘Het Nederlandse landschap, de dorpen in Zeeland en het water op Walcheren’, en was onder andere auteur van de ‘Historische atlas van Zeeland’ (2015; tweede druk 2021).