Een meeslepend verhaal over het ontstaan en de ontwikkeling van de moderne tijd en de weerslag daarvan op rol en plaats van religie in samenleving en cultuur. Voor Louis Dupré betekent de moderne tijd een radicale breuk met de premoderne tijd. De moderniteit is het gecumuleerde resultaat van de ontwikkelingen van laatmiddeleeuws nominalisme, humanisme en renaissance. Diverse pogingen, zoals in barok of romantiek, om een nieuwe synthese tussen religie en cultuur tot stand te brengen, mislukten. Het atheïsme bood geen antwoord op de diepe malaise in de cultuur. De analyses van Dupré zijn nooit vrijblijvend; ze dienen tegelijk het zelf-verstaan en het kritisch nadenken van de moderne mens over zijn situatie. De meest prangende vraag voor Dupré is of de hedendaagse Westerling, gepokt en gemazeld door de nominalistische omslag, nog in staat is voor het Absolute en zijn symboliek open te staan. De Amerikaans-Belgische filosoof LOUIS DUPRÉ (1925- 2022) was een internationaal gerenommeerd godsdiensten cultuurfilosoof aan de prestigieuze Yale-universiteit. Zijn invloedrijkste werk is een monumentale trilogie over het ontstaan van de moderne tijd en de plaats en de betekenis van de godsdienst daarin. Pas na zijn emeritaat keerde hij terug naar België. Vorig jaar verschenen zijn dagboeken bij Otheo Books, Mijn leven lang heb ik gezocht. Dagboeken 1971-2008.