Albert Custers maakte deel uit van illegaliteit en verzet in Hoensbroek tijdens de Duitse bezetting. Nog tot ver in de 60’er en 70’er jaren was de oorlog geregeld onderwerp van gesprek in gezin en familie. Ook zijn broers en schoonbroers waren immers actief in het verzet in het Limburgse mijnwerkersdorp. Mede gedreven door journalistieke interesse vroeg de auteur zijn vader vaak en indringend naar die tijd. Ondanks de aarzelingen en de terughoudendheid van zijn vader kon de schrijver zich toch een beeld vormen van de betrokkenheid van Albert Custers bij het verzet in Hoensbroek en bij illegaliteit en sabotage op de staatsmijn Emma. De herinneringen van de auteur aan gesprekken in gezin en familie, de ontmoetingen met getuigen en nabestaanden en intensief onderzoek in archieven hebben geleid tot het verhalende document dat voor u ligt. De anekdotes hebben betrekking op Hoensbroek en op één van de vele Limburgers die zich verzetten tegen een onredelijke, onmenselijke en uiteindelijk op vernietiging gerichte bezetter. Maar de verhalen, gebeurtenissen en feiten zouden net zo goed ook in andere (Limburgse) dorpen en steden hebben kunnen plaatsvinden. Niet zelden is dat ook het geval geweest. In de jaren '60 hoorde de auteur zijn vader, moeder, ooms en tantes veelvuldig praten over de oorlogsjaren. In de jaren '70 gaf hij aan die familiegesprekken een vervolg door zijn vader frequent te bevragen over de bezetting en betrokkenheid bij illegaliteit en verzet. In 2010 en 2011 bracht de schrijver van Verder niets bijzonders; anekdotes over Hoensbroek in bezettingstijd vele uren door in archieven, las (ego)documenten en sprak met familie, betrokkenen en nabestaanden. Verder niets bijzonders geeft een beeld van verzet en illegaliteit in Hoensbroek. Het boek bevat tal van concrete gebeurtenissen, persoonlijke statements en authentieke illustraties en gedocumenteerde fragmenten. Verder niets bijzonders is in meer opzichten een egodocument. Eerst en vooral vormt de persoonlijke beleving van zijn vader de primaire rode draad. Daarnaast legt de schrijver verbindingen met zijn eigen leven, opvattingen en beleving. De auteur heeft vermeden om te oordelen over ‘goed’ en ‘fout’. Dat alles maakt Verder niets bijzonders; anekdotes over Hoensbroek in bezettingstijd een zeer lezenswaardig boek. Ik wil u graag kennis laten maken met de auteur, met zijn boek en niet in de laatste plaats met al die andere aanwezigen. Want het wordt voor velen zeker een weerzien na soms heel lange tijd.