“Spreek met mij over de ziel” schrijft een kunstenares in Bretagne aan haar inmiddels al lang gepensioneerde professor aan de Sorbonne in Parijs. De geleerde in kwestie is François Cheng (1929), Frans auteur, dichter en kalligraaf van Chinese oorsprong, auteur van essays, novellen, gedichtenbundels en boeken over kunst geschreven in het Frans, en vertaler van enkele grote Franse dichters in het Chinees. Hij antwoordt in zeven brieven die in dit boek staan afgedrukt. Daarin voert hij zijn correspondente via erudiete overwegingen waarin zowel oosterse als westerse zienswijzen aan de orde komen, en via zelfdoorleefde ervaringen in een veel bewogen leven, naar wat ooit de nog jonge Franse filosofe Simone Weil in haar laatste levensjaar, het oorlogsjaar 1943, opgeschreven heeft. Want haar levensweg ziet hij als “een reis naar de ziel. Dat wil zeggen dat haar leven een niet aflatend zoeken is geweest naar het essentiële.” Tot een dergelijke zoektocht in zijn eigen persoonlijke leven voelde de auteur zich door zijn vroegere studente uitgedaagd. Zijn doorleefde en weldoordachte antwoord staat in deze bundel te lezen.