Na 'Het leven gaat van A tot Z' (2010), 'De eeuwige stad' (2013) en 'Mooi van...' (2015) is 'Terwijl de tijd' een nieuwe bundel van Hans Manders.
De bundel bestaat uit sonnetten en andere vormvaste gedichten. De toon is merendeels licht, hoewel de onderwerpen soms wat zwaarder zijn.
De gedichten zijn verdeeld over zeven afdelingen: 'Andere dichtvormen', 'Zelfportret', 'Mijn vrouw', 'Andere vrouwen dan mijn vrouw', 'Poëticaal', 'Tijd' en 'Diversen'.
De bundel bevat o.a. een aantal odes voor geestverwanten als Drs. P, Kees Stip en Piet Paaltjens, maar bijvoorbeeld ook sonnetten over neushaartjes, onbereikbare vrouwen, de dwang om te dichten, onbeantwoordbare vragen en ander ongemak.
