Ik ga dood, op korte termijn. Dat is niet zo erg, we gaan allemaal dood, zei opa en pakte nog een borreltje. Zo sta ik er ook in.
Al snel leerde ik een nieuwe taal. De taal die mensen gebruiken als ze zich klem gezet voelen.
Deze maanden hebben me lucht gegeven, lucht waarin mijn hart kon leren wat het nog te leren had. En mijn lieve Mira laat me zien hoe zij dat doet. Ik volg haar zachte voorbeeld graag.
Ik wil deze boeiende reis delen, zodat anderen de moeilijke grammaticaregels niet opnieuw uit hoeven te vinden, maar meteen de nieuwe taal kunnen spreken op de korte reis die palliatief heet.
Ik heb een vraag over het boek: ‘mijn hond en ik gaan dood - Gaillard, Fia’.
Vul het onderstaande formulier in.
We zullen zo spoedig mogelijk antwoorden.
