In haar negende bundel weet de bekende Dordtse dichteres Hannie Schuller (1951)
weer een gevoelige, religieuze snaar bij de lezer te raken.
Dit boekje bevat vijftig hoopvolle gedichten
en leent zich daardoor goed voor mensen die de kerk nauwelijks nog kunnen bezoeken, omdat
zij bijvoorbeeld gezondheidsklachten hebben die hen aan huis gekluisterd houden.
Ik heb geprobeerd mijn gedachten op een positieve wijze weer te geven in mijn gedichten.
Zo heb ik mijn hart laten spreken, maar ook zwijgen als dat nodig was.
Verder heb ik nog wat opgestoken van de vorige boekjes die ik geschreven heb en vrijwel
jaarlijks uitgekomen zijn en is het mijns inziens weer beter geworden.
