Pimpelmees
Benjamin Storm
Hij heet Mees. Hij drinkt om te vergeten, maar vergeet vooral zichzelf.
In Pimpelmees ontvouwt zich het verstilde portret van een man in gevecht met zijn eigen verdwijnpunt. Mees is vader, zoon, partner — op papier. Maar onder die oppervlaktes sluimert iets onuitgesprokens: een haperende relatie met het leven, een sluimerende schaamte, een verlangen naar stilte dat almaar luidruchtiger wordt.
Overdag weet hij de wereld nog te spiegelen. Hij voert gesprekken die klinken als zinnen, lacht wanneer dat van hem verwacht wordt, en herhaalt de gebaren van een bestaan dat al lang niet meer het zijne is. Maar wanneer de avond valt, zakt hij weg in zijn eigen binnenwereld, waar de grens tussen herinnering en werkelijkheid vervaagt — en tussen zelfbehoud en zelfverlies.
Pimpelmees is een sobere, indringende roman over alcohol, schaamte, nalatenschap en de stille erosie van zichzelf. Benjamin Storm schrijft met verstilde intensiteit en een trefzeker oog voor menselijke breekbaarheid. Geen oordeel, geen drama — alleen taal die stilvalt waar het pijn begint te doen.
