In dit boek wordt de schadeafwikkeling na diverse rampen besproken. Via de Wet tegemoetkoming schade bij rampen (Wts) kan de overheid mensen die getroffen zijn door een ramp een tegemoetkoming geven voor schade die niet te verzekeren en niet te verhalen is. Deze wet is in de huidige vorm niet toekomstbestendig. Dat is de belangrijkste conclusie van dit boek en daarbij geven de auteurs handvatten voor een wetsherziening. Ze laten zien in welke opzichten de Wts ‘knelt’ en ook hoe onder grote maatschappelijke en politieke druk de grenzen van solidariteit bij rampen steeds verschuiven, zoals na de watersnood in Limburg in 2021. Een rampenverzekering verdient overweging, zoals in Frankrijk en België. Dit kan bijdragen aan de behoeften van gedupeerden om één loket te hebben voor de schade-afhandeling. Dit boek behandelt tevens de vraag of de Wts in de huidige vorm kan worden toegepast op Caribisch Nederland. Dit blijkt niet het geval. De auteurs bevelen aan om een gepaste oplossing te creëren voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba, buiten de Wts om en doen ook daarvoor aanbevelingen. 1 Aanleiding en onderzoeksvragen; 2 Doel, inhoud en begrenzing van de Wts; 3 Uitvoeringspraktijk en verwachtingen van burgers; 4 Klimaatrisico’s en verzekerbaarheid; 5 Verzekeringsmogelijkheden nu en in de toekomst; 6 Onverzekerbare en onverhaalbare rampschade in het buitenland; 7 De opvang van rampschade in Caribisch Nederland; 8 Aspecten van staatssteun; 9 Toekomstscenario’s voor de Wts; 10 Toekomstscenario’s voor de Wts