De Muur wordt gevuld door auteurs met liefde voor wielrennen én voor schrijven, en die liefdes gaan nooit meer over. Chaos, geweld en onrust beheersen de wereld, en aangezien de wielerwereld deel uitmaakt van de échte wereld – hoewel sommigen dat liever hardnekkig blijven ontkennen – krijgt het wielrennen zijn portie van de ellende mee. De laatste etappe van de Vuelta ging de mist in nadat actievoerders in Madrid de finish onmogelijk hadden gemaakt. Al eerder hadden ze geprotesteerd tegen de aanwezigheid van het team Israel – Premier Tech, een overigens niet door de staat Israël gesponsorde ploeg. Maar de eigenaar van het team kiest wel uitdrukkelijk partij voor Israël in de nietsontziende vernietigingsoorlog in Gaza.Er zijn ploegen die wel (deels) worden betaald door regeringen, staatsbedrijven of andere overheidsinstanties: Bahrain Victorious, UAE Team Emirates, Astana Qazakstan Team, Jayco AlUla.De verontwaardiging over de protesten rond de Vuelta, onder anderen bij de commentatoren van de Vlaamse VRT, is naïef en potsierlijk. José De Cauwer c.s. willen wielrennen en politiek scheiden, terwijl de sport zélf die scheiding allang heeft opgegeven en zich laat misbruiken door de pr-bureaus van dubieuze regimes.Dat gebeurde ook met het WK wielrennen in Rwanda. De overheidsinstantie VisitRwanda promoot een dictatoriaal regime, onder meer met de organisatie van een wielerkoers. (Ex-) wielrenners lieten zich maar al te graag voor dat karretje spannen: de vliegtickets waren gratis en de berggorilla’s poseerden gewillig. Allemaal prima, iedereen moet doen wat hij het beste acht, maar zeur dan niet als je wedstrijd bezoek krijgt van mensen die aandacht vragen voor hún kant van het verhaal.Veel plezier met deze Muur, waarin Koen Bouman gaat vissen, Mark de Bruijn de wieleragenda hertekent, Lucho Herrera een burenruzie beslecht en Frank Heinen heel toepasselijk onderzoekt hoe geëngageerd wielrenners eigenlijk zijn. En waarin tweemaal de naam van de filosoof Byun-Chul Han opduikt. De Muur en zijn lezers: niet van de straat!