Op zijn blog www.egobert.wordpress.com schreef Bert Overbeek: 'Ik wilde iets met de grote thema s. Al weer enige tijd geleden. Zoals de oorlog. Dat je als mens de dood van een ander op je neemt. En marchanderen kunt met je geweten. Dat wilde ik onderzoeken. Het begon met een paar pogingen tot poëzie, maar ik wilde geen poëzie. En ook geen proza. De vorm drong zich vanzelf op. Het werden miniaturen. Dichter bij de poëzie dan bij het proza, maar dat zal jullie waarschijnlijk worst zijn. Het ging ook niet om de vorm, het ging om de inhoud. Ik wilde de haat fileren. Als het al haat was, en niet gewoon onnadenkendheid of domheid.'
In dit boek gaat het over een ondoordringbaar thema: hoe kunnen argeloze mensen in monsters veranderen door de omstandigheden? En ook: wat doen onze leiders ons aan met die oorlogen?
'Ik ben doodziek van mannetjes in de politiek die oorlog ontketenen' twitterde Overbeek 'Honderdduizenden, vaak jongere mensen worden de dood ingejaagd omdat hun leiders een stompzinnig conflict niet willen aanpakken.'
