Oosterbeek behoort tot een van de bekendste kunstenaarsdorpen in ons land. Vanaf 1840 wordt dit hét dorp waar kunstenaars zich vestigen om er buiten in de natuur te schilderen. Aan de Rijn liggen de groene uiterwaarden en daarnaast de dicht beboste stuwwallen met indrukwekkende vergezichten. In de omgeving zijn mooie landgoederen en geaccidenteerde heidevelden met beken en eeuwenoude bomen te vinden. De kunstenaarskolonie in Oosterbeek ontstaat met de komst van Johannes Warnardus Bilders en Frederik Hendrik Hendriks, wier adressen al snel een vaste ontmoetingsplek worden voor kunstenaars. In de jaren vijftig en zestig arriveren jonge kunstenaars op de Veluwezoom, zoals Gerard Bilders, Anton Mauve en de drie gebroeders Maris. Van een romantisch realistische stijl vinden zij al schilderend in de buitenlucht een stijl waarin een persoonlijk gevoel en de stemming van de natuur in losse toetsen wordt gevangen. Een impuls aan de schilderkunst op de Veluwezoom wordt gegeven door Théophile de Bock wanneer deze zich rond 1900 in Renkum vestigt. Hij richt kunstvereniging Picture Veluvensis op en stimuleert daarmee een nieuwe generatie landschapschilders, die de gehele eerste helft van de twintigste eeuw actief blijft.