Het verhaal van 50 jaar integratie door de ogen van Zeynep Göktepe, die een opmerkelijk parcours aflegt. Een tijdsdocument dat aantoont dat integratie niet mislukt noch gelukt is, maar bezig is. ‘Ik werd geboren in een huis op een heuvel. Vanuit het raam kon je er het hele dorp zien en eindeloos naar het golven van de Anatolische heuvels staren.’ Zeynep, dochter van Izmirli, is vier als haar moeder beslist haar man achterna te reizen naar het Belgische Gent. Hij werkt er zo hard dat hij ’s avonds soms de trappen niet meer op kan. Maar hij verdient er zijn brood. Dit boek vertelt het verhaal van vijftig jaar integratie door de ogen van Zeynep Göktepe. Het meisje dat als kleuter arriveert in de grote stad met zijn fabrieken en torens legt een opmerkelijk parcours af. Op haar veertiende begint ze te werken in een naaiatelier. Maar al snel rolt ze in wat men toen nog ‘het integratiewerk’ noemt. ‘Dit tijdsdocument’, aldus Luc Baekeland in zijn voorwoord, ‘toont aan dat integratie niet mislukt noch gelukt is. Het toont aan dat de integratie bezig is; zich dag na dag voltrekt via processen van wederzijdse aanpassing en via emancipatieprocessen die tot stand komen door concrete actie aan de basis. Een must-read voor mensen van vandaag die willen kijken voorbij de waan van de dag.’ Met een voorwoord van Luc Baekeland en een nawoord van Tina De Gendt