Wat bedoelen we eigenlijk met Auschwitz? Wat betekent in de omgeving van Oświęcim? Wie zijn er eigenlijk bevrijd op 27 januari 1945? Hoe konden ouders die hun kinderen verloren ooit bevrijding voelen? Van de meer dan twintig dochters uit dit boek hebben alleen Adèle, Fia en Greet de bevrijding van Auschwitz meegemaakt. Adèle en Greet waren zo verzwakt dat zij niet lang daarna alsnog bezweken. Wat rest zijn sporen. Bijvoorbeeld een in Auschwitz geschreven briefkaart. Het ontroerende laatste levensteken van een jonge vrouw. Dit boek laat fragmenten zien van het gebroken leven van telkens twee dochters. Het échte verhaal van de mensen die in de omgeving van Oświęcim zijn omgekomen, is nauwelijks te bevatten. Ron van Hasselt probeert iets van het onvoorstelbare zichtbaar te maken. Wat gebeurde er met zijn nichtjes? Wat gebeurde er met al die mensen die naar het Oosten werden gedeporteerd? Hij wil net iets preciezer omschrijven wat er met de vage plaatsbepaling de omgeving van Oświęcim wordt bedoeld. ‘Dat is mijn manier – en voor mij de enige manier – om dit alles letterlijk en figuurlijk een plaats te geven.’ ‘Vertel het de wereld’ riep een slachtoffer net voor haar executie. Dit boek probeert precies dát te doen: gehoor geven aan die oproep. Het verhaal moet verteld worden, al was het maar om daarmee haar laatste wens in te lossen.