In deze klassieker uit 1976 legt Bob Goudzwaard scherp uit waar ons westerse groeidenken vandaan komt en tot welke gevolgen dat leidt. Het ongeremde vooruitgangsgeloof van onze samenleving leidt tot schade aan onze omgeving, met klimaatverandering en steeds grotere natuurrampen tot gevolg; aan ons economisch systeem zelf, dat met steeds meer ingrepen van de overheid omhooggehouden moet worden; en tot slot aan de mensen die meedraaien in dat systeem. Die worden inmiddels meer bestuurd door het systeem dan dat ze zelf de bestuurder zijn. Maar hoe doorbreken we de systemen? “Goudzwaards boek is een analyse van de scheefgroei die plaatsvindt wanneer we een economie alleen inrichten vanuit beperkte efficiency-waarden alsook een krachtige oproep om het anders en beter te doen, vanuit menselijke waardigheid en duurzaamheid.” Jan Peter Balkenende “... Zijn pleidooi voor een economie die het welzijn van mens, dier en planeet vooropstelt, is relevanter dan ooit. We staan voor een keuze: blijven we vasthouden aan een systeem dat de aarde uitput, of zetten we koers naar een economie van duurzaamheid en zorg voor het leven?” Marianne Thieme “Veel manieren om een antwoord te vinden op deze crises van het vooruitgangsgeloof bevredigen niet, aldus Goudzwaard, omdat zij stuk voor stuk zelf ook weer ‘tunnelvisies’ zijn. Daartegenover pleit hij ervoor om de samenleving en het denken over veranderingsprocessen te ‘ontsluiten’, stap voor stap, met een open mind voor wat werkelijk belangrijk is in het leven.” Jan Pronk