Dit boek vertelt het boeiende verhaal van het uiterst geheime Manhattan Project, de ontwikkeling van de eerste atoombom in de staat New Mexico. Het is een inzichtelijk relaas van de talrijke geniale, voornamelijk Europese wetenschappers die bijdroegen tot de ontwikkeling van ‘de atoombom’ onder leiding van fysicus Robert ‘Oppie’ Oppenheimer. Ook de minder bekende bijdrage die België leverde, hoe het basisingrediënt uranium werd geleverd door de Union Minière du Haut-Katanga, komt aan bod. Vervolgens belicht de auteur de daaropvolgende nucleaire wapenwedloop en hoe aan deze koude oorlog pas een einde zou komen in de jaren tachtig. Naast de destructie leverde het Manhattan Project ironischerwijze een enorme bijdrage aan de technologische vooruitgang van de twintigste eeuw. Zo voorzien kernsplijtingreactoren tot op vandaag nog steeds tien procent van onze energievoorziening. Het boek kijkt hierop terug, maar blikt ook naar de toekomst en hoe de ontwikkeling van fusiereactoren onuitputbare hoeveelheden propere energie zullen leveren in de eenentwintigste eeuw. Martin Hinoul behaalde een doctoraat en een postdoctoraat in de fysica en een postgraduaat bedrijfskunde aan de KU Leuven. Hij werkte bij Bell Telephone, waar hij nauw betrokken was bij de ontwikkeling van de digitale switch System 12 en bij de Bell-uitbouw in China. Hij was ook als technologisch attaché verbonden aan het Belgisch Consulaat Generaal in Los Angeles en aan de Belgische ambassade in Washington D.C. Daarna werd hij business development manager bij de KU Leuven Research & Development. Hij is nu zelfstandig adviseur voor overheden en bedrijven, met onder meer vele internationale lezingen aan universiteiten en wetenschappelijke instellingen.