‘Schiet dan!’ riep Marinus uitdagend terwijl hij tergend langzaam zijn handen omhoog hief en recht in de loop van een revolver keek. Hij was de vijfde uit het negen kinderen tellende gezin van Maurits Kool en Maartje Visser, die in Broek op Langedijk een winkel in potten en pannen uitbaatten. Marinus was het buitenbeentje. Zijn broers en zussen waren het toonbeeld van rust. In het gereformeerde gezin was Marinus de wereldreiziger. Hij voer op een schip dat tussen Antwerpen en Londen heen en weer pendelde. In 1936 werd hij schippersknecht bij een beurtvaarder in zijn geboortedorp. Daardoor kon hij op zijn 23e voor het eerst naar de kermis in het buurdorp Zuid-Scharwoude. Na afloop van deze vrolijke avond keek hij recht in het gezicht van de nieuwe veldwachter, Reinier Cornelis van den Bosch, en de loop van diens revolver. In dit boek beschrijft Frits Kool, een neef van Marinus, de confrontatie tussen de nieuwe veldwachter en het buitenbeentje, wiens korte leven als onzichtbare rode draad door het verdere leven van de families Kool en Van den Bosch zou lopen.
