De massamoord op mensen met een psychische stoornis of handicap in nazi-Duitsland en in de door nazi-Duitsland bezette gebieden is een misdaad van ongekende aanvang geweest. Velen zijn niet of onvoldoende bekend met deze inktzwarte bladzijde in de recente geschiedenis. De auteurs schetsen de lezer het gruwelijke verhaal over deze geplande en wrede massamoord die plaatsvond tijdens het naziregime onder de naam ‘Aktion T4’. Naast informatie over de slachtoffers en over het systeem dat door nazi-Duitsland voor dit moorddadige proces werd opgetuigd, worden ook de daders in kaart gebracht; te weten artsen, verpleegkundigen en medisch ondersteunend personeel. Wat maakt dat deze mensen – die toch opgeleid waren om mensen met handicaps, ziekten en psychische stoornissen te helpen en te verzorgen – meewerkten aan deze gruweldaden? Hoe kan het dat artsen in strijd handelden met wereldwijd aanvaarde medisch-ethische standaarden en welke lessen kunnen wij hieruit trekken? Hans Kröber studeerde orthopedagogiek en promoveerde op het onderwerp inclusie aan de Universiteit voor Humanistiek. Over de maatschappelijke positie van mensen met een beperking publiceerde hij diverse artikelen en boeken. Xavier Moonen, studeerde orthopedagogiek en is emeritushoogleraar gehandicaptenzorg verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Het lot van mensen met handicaps en beperkingen in de Tweede Wereldoorlog heeft zijn speciale belangstelling.