De tijd gaat zo snel. Zeker als je wilt dat deze op een bepaald moment stil komt te staan, Zo was het op 31 augustus 1974 even voor de klok van zes uur 's avonds. Het moment dat Radio Veronica moest stoppen. Precies om 18.00 uur werd de zender uitgeschakeld en klonk de Veronica jingle als een wanhopige schreeuw in de ruimte. Daarna restte ons als luisteraars niets meer dan ruis. Ellendige ruis waar muziek had moeten klinken. Radio Veronica was niet meer. Marjan is al op jonge leeftijd in aanraking gekomen met Radio Veronica. Ze had op 8 jarige leeftijd een auto-ongeluk gehad en moest in een donkere kamer 6 weken plat op bed liggen. Ze kreeg het portable radiootje van haar vader te leen. Draaiend aan de knoppen ontdekte ze een station waarop leuke muziek gedraaid werd. Dat bleek Radio Veronica te zijn. Daar bleef de radio op staan totdat ze weer genezen was. Toen moest de radio weer terug naar de eigenaar. Maar vanaf dat moment ging dat radiostation een belangrijke rol spelen in het leven van Marjan. Dit boek gaat niet alleen over Radio Veronica. Marjan neemt de lezer mee terug naar het jaar 1962. Nederland was in opbouw en de auto werd bereikbaar voor bijna iedereen. Leuke anekdotes over dit voertuig en een prachtig verhaal over een vakantie met de hele familie naar Oostenrijk. Ook een leven zonder computers, internet of mobiele telefoons. Televisie alleen maar op één net en dan nog maar enkele uren per avond. Meer zou niet goed zijn voor de gezondheid van de kijker Veder beleeft de auteur alle hoogte en diepte punten mee van haar zo geliefde radiostation. Toen Radio Veronica in 1974 haar uitzendingen moest staken hield het voor Marjan niet op. Ze werd bestuurslid van een Rayonbestuur, kwam in aanraking met 'piratenzenders' aan land en later met de lokale omroep. Radio heeft tot aan het moment van emigreren altijd een heel belangrijke rol gespeeld in haar leven. Via de lokale omroep kwam ze in contact met Bull Verweij oud directeur van Radio Veronica. Daar vloeide een hele warme vriendschap uit voort. Radio Veronica was het anker van haar jeugd. Het is een boek voor alle generaties. De jongeren zullen versteld staan over wat er wel en niet was in de jaren zestig en zeventig. En voor de ouderen is het een boek vol herkenning en herinneringen