Ad Simonis (1931-2020) was tussen 1970 en 1983 bisschop van Rotterdam en vervolgens tot 2007 aartsbisschop van Utrecht. In 1985 werd hij door paus Joannes Paulus ii kardinaal gecreëerd. Historici zien hem als een sleutelfiguur in de Nederlandse Kerkgeschiedenis van de 20e eeuw, over wie de meningen verdeeld waren. Als uitgesproken tegenstander van ontwikkelingen in de Nederlandse politiek rondom abortus, euthanasie en het homohuwelijk werden deze standpunten met hem vereenzelvigd. Zo verdwenen zijn verdiensten en inspanningen, die tot uiting kwamen in zijn wekelijkse preken en toespraken en waarin de minder zichtbare en pastorale kant van zijn persoonlijkheid doorklonken. Simonis’ persoonlijk archief biedt een aanvulling op de bestaande inzichten in beide kanten van zijn leven, zijn dagelijkse routine, inspiratiebronnen en zijn visie op kerk en samenleving. Het archief berust bij het Katholiek Documentatie Centrum in Nijmegen en is gereed gemaakt voor onderzoek. Deze publicatie bevat de inventaris van zijn archief en een aantal karakteristieke voorbeelden van het materiaal uit dit archief. Dit deel van de publicatie wordt voorafgegaan door een biografische inleiding en drie essays waarin aanzetten gegeven worden voor verder onderzoek. Het eerste essay richt zich op de gewoontes van Simonis en zijn privéleven. Het tweede op zijn preken, die het leeuwendeel van de collectie innemen. Deze bijzondere bron accentueert de belangrijke taak van een bisschop om zijn hoorders inhoudelijk te inspireren. Als voorbeeld van zijn werkwijze zijn de Pinksterpreken in hun context geanalyseerd. Een derde essay toont zijn brede maatschappelijke betrokkenheid via zijn toespraken en publicaties. Ruim veertig unieke foto’s brengen de ontmoetingen van de kardinaal verder tot leven.