In 'De nulweg van veenhuizen' onderzoekt dichterscollectief WP99 het thema gevangenschap. En ook de achterkant daarvan: het diepe verlangen naar vrijheid. Beginnend bij de bijzondere geschiedenis en functie van Veenhuizen worden allerlei poëtische associaties gewekt. De gedichten waaieren al snel uit naar het hedendaagse. Over vorming, verzet en weerstand, gedwongen of uit eigen keus. In het ‘gewone’ menselijk contact en ook ver buiten Veenhuizen. Bij Ter Apel voert de Nulweg naar een bekend ‘veiligheidsrisicogebied’. Kan een verleden worden afgesloten en zijn nieuwe idealen levensvatbaar? Is een ‘nulweg’ een eindstation of nieuw begin? Mariët Meester schreef voor 'De nulweg van veenhuizen' het nawoord. --- In 1999 ontstond het dichterscollectief WP99 vanuit een groep Groninger dichters. Zij ontmoetten elkaar onder andere op de Groninger schrijversschool. In de loop der jaren is de groep vrij constant gebleven. Enkelen verlieten de groep, nieuwe dichters sloten zich aan. Met regelmaat komen ze samen en bespreken elkaars gedichten. De groep werkt als een inspirerende motor, vaak onder leiding van een ervaren persoon uit de dichtwereld. 'De nulweg van veenhuizen' is de vijfde bundel van dit collectief.