‘Poëzie is als schilderen met woorden. Ik kan helaas niet schilderen, dus doe ik het zo,’ aldus Larie Levenslust. In 'Cha cha cha, wat zullen we dichten?' schetst Larie beelden die af en toe absurde vormen aannemen. Kabouters en engelen zijn hem niet vreemd. Larie constateert dat hij soms te snel over zijn levenspad is gelopen en daardoor mooie momenten niet altijd goed heeft waargenomen. In zijn gedichten blikt hij terug op wat was en geeft hij woorden aan gevoelens van nostalgie, zonder daarbij treurnis op te wekken.
---
Larie Levenslust, pseudoniem van Frans Roos, is dichter, schrijver en oud-archivaris.
In 2006 verscheen de bundel 'C’ést seulement une partie…' Poëzie enkel gestoeld op jeu de boules/petanque. In 2017 verscheen een vervolg hierop, 'La Vie en Rose Petanque'. Larie Levenslust werd ‘geboren’ in de novelle 'Te zoet, een prooi voor de bijen' (2021), een autobiografisch verhaal dat zich afspeelt in het Den Haag van 1982. Zijn eerdere werk schreef hij onder de pseudoniemen Pierre Alavie en Frans Romans.
Ik heb een vraag over het boek: ‘Cha cha cha, wat zullen we dichten? - Levenslust, Larie’.
Vul het onderstaande formulier in.
We zullen zo spoedig mogelijk antwoorden.
