Gaan staan voor Jordania en andere verkeerde vibes in stadion De Vliert is gebaseerd op de column Verlengen, met strafschoppen na, die sinds de herfst van 2018 verschijnt op het platform Kleintje Muurkrant. 22 maart 2019. FCDB-Telstar 3-4, na een 3-0 voorsprong voor de thuisploeg… Toch maar wezen kijken vanavond en ik had het niet willen missen. Vooral niet die jongen die al zijn furie op de trappers van zijn fiets losliet en Kanker Den Bosch olé olé riep en nog maar een keer Kanker Den Bosch olé olé. Dat was ver na de nummer vier van Telstar, de treffer waarvan het hele muisstille stadion wist dat ie er aan zat te komen. De goal die met een langgerekte zucht vanuit de rangen werd begeleid. Nadat de gifbeker was leeggedronken verdwaalde ik op de parkeerplaats. Had om onduidelijke redenen besloten niet zoals gewoonlijk via ´het tunneltje´ te verdwijnen maar in de motregen mijn pad door hekken te laten frustreren. Daar was ie, in de macabere stilte die heerste nadat iedereen geslagen was afgedropen. Vanachter de wijnrode bus van Telstar dook hij op in de grauwsluier die de lichtmasten verspreidden. Hij zat te paard, op het stalen ros. Wilde afgeworpen worden maar omdat een fiets maar een hoop ijzer is en geen bloedwarme dierflank waar je ongezien je hoofd tegen aan kunt leggen en bittere tranen schreien…