Jo Wijnen schreef het indringende verhaal van het vergeten dorp Zuid dat in de jaren vijftig van de vorige eeuw ongewild werd blootgesteld aan de grillen van de vooruitgang. In deze voor het dorp turbulente tijd, maakt de hoofdfiguur van Wijnens vertelling een moeizame volwassenwording door. Hij wordt geconfronteerd met de mentale eigenaardigheden van zijn familie. En hij ziet zijn eerste liefdes jammerlijk stranden. Zijn leven krijgt echter een beslissende wending als hij zijn verre heeroom Louis - een geleerde, in zijn filosofische kennis verloren gelopen priester - ontmoet. In deze roman wekt Jo Wijnen - die eerder naam maakte als journalist en columnist - een verdwenen wereld van dromen, liefde, verlangen en afscheid, opnieuw tot leven.
