SONSUZLUĞUN SONSUZLUĞU, Mevlana Celaleddin-i Rumi'nin, yine "Sonsuzluğu" anlatan "FİHİ MA FİH" eserinin bu yüzyıldaki eşdeğeridir. Kainatta, yalnıca ALLAH'ın sonsuz olabileceğini; onun dışında kalan hiçbir şeyin -Gerek matematiksel olsun, gerekse teorik veya fiziksel- hiçbir şeyin gerçek anlamda SONSUZ OLAMAYACAĞINI ilk kez isbatlayan yeni bir felsefi eserdir. Bu eser aynı zamanda, İBRAHİM HAKKI ERZURUMİ'nin "MARİFETNAME" isimli kıymetli eserinden ve fikirlerinden de etkilenmiştir.
SONSUZLUĞUN SONSUZLUĞU, ilerde açıp genişleteceğimiz, sadece kendi içinde yol kat ettiği, kimsenin dahil olmadığı ve/veya olmayacağı, BEN'de ve şimdiki bu ZAMAN'da ve AN'da söylenmiş, YAPILMIŞ, EYLEMSEL düşünceler'den BÜTÜNÜNDEN ibaret olacaktır. TÜM PARÇA'da var olmaktadır, EN KÜÇÜK PARÇA ise TÜM'de. İşte bu SIR'dan dolayı, aslında her varlık, kendi içinde ve/veya kendine özgü ve tüm kainattaki nesneleri "SONSUZ BİR ZAMAN" anında birbirine bağlayan ortak bir yönü bulunan, benzersiz bir "YOL"dur ve bu yolların toplamı ise ALLAH SONSUZLUĞU'na uzanır..
