‘Ik heb van mensen gehouden en zij hebben van mij gehouden, ik heb veel gekregen en ik heb iets teruggegeven, ik heb gelezen, gereisd, nagedacht en geschreven. Ik heb in contact gestaan met de wereld en de bijzondere uitwisselingen ervaren tussen een schrijver en zijn lezers. Maar in de eerste plaats ben ik op deze prachtige planeet een bewust denkend wezen geweest, een denkend dier, en dat alleen al was een enorm voorrecht en avontuur.’ In februari 2015 maakte Oliver Sacks, in een aangrijpend stuk in The New York Times, bekend dat hij ongeneeslijk ziek was. Eind augustus overleed hij in New York, 82 jaar oud. Sinds het bericht van zijn ziekte werkte hij met grote gedrevenheid verder aan de boeken die hij nog wilde afmaken. Intussen publiceerde hij een reeks essays waarin hij probeerde grip te krijgen op het verloop van zijn ziekte en de betekenis van zijn naderende dood. In Dankbaarheid zijn deze stukken bijeengebracht. Het is een boek dat getuigt van een grote veerkracht en menselijkheid: het laat zien hoe iemand die geconfronteerd wordt met het naderende einde toch het leven kan vieren en dankbaar kan zijn.