De monoloog La voix humaine van Jean Cocteau uit 1928 is een klassieker. Het stuk heeft sinds 1930 vele roemrijke opvoeringen gekend, zowel in het theater als in de opera. Daarnaast werd het verfilmd. Ook Toneelgroep Amsterdam heeft het stuk sinds 2009 op zijn repertoire staan. Aan het woord is een vrouw die telefoneert met haar ex. Wat hij zegt, kunnen we proberen af te leiden uit de reacties en insinuaties van de vrouw, maar we horen het niet. Ramsey Nasr heeft zich altijd afgevraagd: wie is dat aan de andere kant van de lijn? De andere stem is het hedendaagse antwoord van Nasr, dat qua literaire en theatrale kracht niet onderdoet voor Cocteaus monoloog en samen met diens tekst een dialoog vormt. Waar Cocteaus theatermonoloog vooral het tragische verhaal van één vrouw schetst, benadrukt deze nieuwe tekst het onontwarbare verbond van een koppel dat wanhopig tracht los te komen van elkaar, maar daar niet in slaagt. Je bent er nog. Gezellig. (Charlotte staart hem aan.) Luister. Jij bent niet de juiste persoon voor mij. (…) Daar moet je geen sorry voor zeggen. Dat is het punt juist: die dingen horen vanzelf te gaan.