De jaren 2002-2010 behoren tot de turbulentste in de recente Nederlandse politieke geschiedenis. De Fortuyn-revolte, de moord op de hoofdpersoon daarvan en de electorale meltdown van Paars leidde in 2002 tot het eerste kabinet-Balkenende van CDA, VVD en LPF. Nog geen drie maanden later was het experiment ten einde. Ook onder de latere kabinetten-Balkenende kwam het land niet tot rust. De moord op Theo van Gogh, spanningen over het integratiebeleid, vrees voor terreur vanwege de anti-Islamfilm Fitna van Geert Wilders – op veel terreinen was crisismanagement gevraagd. Dat gold ook voor de buitenlandse politiek, zoals bij het ‘nee’ in het referendum over de Europese Grondwet in 2005, botsingen in de kwestie-Irak en de politieke strijd om de militaire missie in Afghanistan die in 2010 leidde tot de val van het kabinet-Balkenende IV. Tegelijkertijd verkeerde Nederland in moeilijke economische omstandigheden en werd het na aanvankelijk herstel getroffen door de internationale kredietcrisis van 2008. In Op zoek naar stabiliteit biedt Friso Wielenga voor het eerst een samenhangende analyse van deze turbulente jaren. Naast intern bronnenmateriaal van meerdere ministeries, Kamerstukken en persmateriaal is zijn boek gebaseerd op interviews met voormalige bewindslieden van CDA, VVD, D66, PvdA en ChristenUnie. Friso Wielenga (1956) is historicus en was werkzaam aan de Vrije Universiteit Amsterdam, de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Van 1999 tot 2021 was hij als hoogleraar-directeur verbonden aan het Zentrum für Niederlande-Studien (ZNS) van de Westfälische Wilhelms-Universität in Münster. Bij Boom verscheen van zijn hand onder andere Geschiedenis van Nederland (5de druk 2018). Hij schreef Op zoek naar stabiliteit met medewerking van Kees van Paridon, als emeritus-hoogleraar economie verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, en Markus Wilp, politicoloog aan het ZNS.