Commissaris Matthäi belooft de ouders van een op gruwelijke wijze vermoord meisje op zijn erewoord dat hij de dader zal vinden, terwijl hij weet dat hij de volgende dag naar Amman zal vertrekken voor zijn nieuwe baan. Collega’s pakken de verkeerde op, die na harde verhoren die nacht nog bekent en vervolgens zelfmoord pleegt. Het onderzoek wordt afgesloten. Vol schuldgevoel annuleert Matthäi zijn reis, en hij besteedt de rest van zijn leven aan het zoeken naar de werkelijke moordenaar. De manier waarop hij dat doet is zowel zeer dubieus als geniaal, en de apotheose is zo absurd dat geen romanschrijver die voor zijn rekening zou willen nemen.
