'Gaande mijn leven ben ik tot de ontluisterende conclusie gekomen dat ik in geen enkele traditie sta, nergens bij hoor, niet bij mijn Joodse vader, maar evenmin bij mijn niet-Joodse moeder, niet bij de digitale wereld van mijn kinderen, maar ook niet bij mijn grootouders, ooms en tantes die ik geen van allen ooit ontmoet heb.'En zo volgt - aan de vooravond van zijn zeventigste verjaardag - een speurtocht naar zijn familiegeschiedenis, waarin L.H. Wiener volledig verstrikt raakt. Hij verdwijnt in een verleden dat hij nooit gekend heeft, maar waarmee hij hardnekkig solidair wil zijn. ‘Het is het voortdurende spel met waarheid en fictie dat Wieners proza schraagt.’ – Trouw Letter & Geest Trouw ‘In zee gaat niets verloren is een andersoortige familiekroniek, een ‘wensboek’, een groots werk over vervreemding. (…) Een roman (…) met heerlijke anekdotiek, ware het niet dat de achtergrond zo schrijnend is.’ – Tzum Tzum.nl ‘Hij [laat] opnieuw verschillende genres meanderend toenadering zoeken tot elkaar, tot die uiteindelijk een voorzichtige alliantie aangaan. Zo wordt dit boek wederom een totaalkroniek, een fundgrube waar de trage lezer bijzonder veel genoegen uit kan puren. (…) De schijnbaar losse, kroniekachtige vorm verhindert elke aandrang om het boek opzij te leggen. (…) Zo vallen anekdotiek, herinneringen en levensgeschiedenissen uiteindelijk als de blokjes van een spelletje Tetris op hun plaats, in een patchworkroman die alweer ontzag afdwingt.’ – ***1/2 Dirk Leyman in De morgen De Morgen ‘L.H. Wiener schrijft met een licht ironische pen; zijn subtiele humor en typische zelfspot bepalen voor een groot gedeelte het leesplezier.’ – Hebban Hebban.nl ‘Wars van sentimenten, vol ingenieuze geestigheden.’ **** – Humo Humo ‘Het zwaartepunt van In zee gaat niets verloren is de solidariteit met verdwenen familieleden. (…) De bijeengesprokkelde informatie [over zijn familie], aangetroffen in archieven, op kerkhoven, bij de notaris en op foto’s, blijft soms zo karig en elliptisch, dat er fictie voor nodig is om er een verhaal van te maken. Zo gaat het bij hem vaker, laat Wiener mooi zien.’ – Sir Edmund, Volkskrant De Volkskrant