In 'Het compostcirculatieplan' van Anton Valens krijgt schrijver en kunstenaar Peter Vervest, na de dood van zijn 'literaire butler', toegang tot een volkstuin. Hij heeft deze plek om af en toe naar toe te vluchten meer dan nodig; met zijn kunst en plek in de maatschappij wil het namelijk niet lukken. Tijdens zijn bezigheden in de volkstuin herinnert hij zich hoe de butler zijn meelezende adviseur was geworden. De twee bouwden in twee jaar een bloeiende vriendschap op, tot een ongeneeslijke ziekte Peters ideale lezer velde. Spitten, sjouwen, wroeten, zweten in zon, wind en regen - de klonten bagger en modder vliegen je tijdens het lezen in het gezicht en om de oren. 'Een vermakelijk tuinderslogboek, traag en contemplatief als Maarten ’t Harts door de VPRO geregistreerde omzwervingen in zijn moestuin.’ – Tzum Tzum.nl ‘Vrolijk stemmend gesnier en geschmier rondom leven en dood op het volkstuincomplex.’ – Trouw Trouw ‘Voor alles een intens en beeldschoon eerbetoon.’ **** – NRC Handelsblad NRC Handelsblad ‘Valens schrijft het verhaal vloeiende op, met neologismen die zo van Koot of Campert hadden kunnen zijn.’ **** – NRC Handelsblad NRC Handelsblad ‘Alleen met obsessieve romans als deze kun je de verrotting van de wereld zo dwingend en overtuigend aan de orde stellen.’ – De Groene Amsterdammer De Groene Amsterdammer 'Je moet je tuin bewerken en er dan schitterend over schrijven. Valens' wonderlijk uitzinnige stijl. Hij trekt de meest tegenstrijdige registers open, je grinnikt regelmatig om zijn vondsten, terwijl dat aan de weemoedige sfeer niets afdoet.' **** – de Volkskrant De Volkskrant