Van binnen naar buiten en weer omgekeerd: de kindertijd, het gevecht met de vader, de dood, maar ook de betrokkenheid bij samenleving en medemens. Een verontrustende evocatie van onze wereld en tijd. Van binnen naar buiten en weer omgekeerd, die beweging maakt de lezer in ‘De koers van de eeuw’ van Charles Ducal. Er is de binnenwereld met de onuitputtelijke thema’s die sinds zijn debuut Ducals poëzie voeden: de beklemmende kindertijd, het gevecht met de vader, de verhouding man-vrouw, het schrijven in het licht van de dood. Maar de betrokkenheid bij de samenleving, de medemens groeit. De buitendeur staat nu wagenwijd open, wat leidt tot een verontrustende evocatie van onze wereld en onze tijd. We razen op de afgrond af, maar voorlopig gaat alles goed. ‘Een Koers van vooral muzikale halfrijmen die aanzetten tot lezen van poëzie, liefst hardop.’ – NBD Biblion NBD Biblion ‘Het zijn thema’s uit vroeger werk – familierelaties, liefde, geloof – die ook in deze nieuwe poëzie voorbijkomen. In door klank en ritme gedreven regels, waar het onder een helder oppervlak van taal borrelt en dreigt.’ – Trouw Trouw