Wanneer De Visscherie in Oostrozebeke (West-Vlaanderen) in 2017 wordt gesloopt, zet Els Snick nog een laatste keer de poorten open van de bekende feestzaal die haar ouders uitbaatten. Het wordt een hartverwarmende reünie, maar er komen ook pijnlijke verhalen naar boven, met name over Cyriel Verschaeve. Deze priester-dichter werd wegens collaboratie in 1946 ter dood veroordeeld. Zijn mecenassen waren de vroegere eigenaren van De Visscherie, de welgestelde broer en zus Jozef en Maria Lootens. Op zoek naar de verbanden tussen haar familie en de familie Lootens duikt Snick in niet eerder onderzochte archieven, gaat op zoek naar getuigen en kijkt terug op haar eigen bewogen jeugd. Terwijl ze ons zo door de Belgische geschiedenis van de twintigste eeuw gidst, laat ze zien hoe een goedbedoelende, katholieke familie zich door een haatprediker kon laten verleiden. De feestzaal van mijn ouders is een geladen verhaal over opgroeien in een streek met een onverwerkt oorlogsverleden, over vrouwen die onzichtbaar zijn gebleven, over geloof en hoop in de toekomst.